Współczesny herb Koszalina powstał decyzją władz miejskich z dnia 10 lutego 1959 roku. Przedstawia rycerza na koniu z chorągiewką w prawej ręce i tarczą z herbem Piastów w lewej. Autor projektu, dr Tadeusz Przypkowski, nawiązał do wizerunku na pieczęci Bogusława II z dokumentu z 1214 r., w którym pojawia się pierwsza wzmianka o Koszalinie. Herb został zatwierdzony uchwałą władz miasta 10 lutego 1959 roku.
Wygląd i symbolika herbu Koszalina
W herbie możemy znaleźć rycerza w srebrnej zbroi na białym koniu, z tarczą w lewej ręce i białym sztandarem z czerwonym gryfem pomorskim w prawej. Na tarczy znajduje się orzeł biały z żółtym dziobem i szponami. Cała postać jeźdźca umieszczona jest na niebieskim tle. Umieszczenie orła piastowskiego na tarczy rycerskiej i gryfa pomorskiego na chorągwi miało podkreślać więzi rodzinne i polityczne łączące księcia pomorskiego Bogusława II z Polską. W celu odróżnienia barw herbu miejskiego od herbu państwowego wybrano niebieski kolor pola. Miejska Rada Narodowa w Koszalinie opowiadała się za tym, aby społeczność Koszalina chciała, aby nowy herb miasta przypominał dawne czasy władców słowiańskich.
Herb z XIV wieku
W XIV wieku pieczęć miasta została gruntownie przemodelowana i ozdobiona nowym herbem przedstawiającym leżącą w misie ściętą głowę św. Jana Chrzciciela. Święty Jan był patronem diecezji pomorskiej, należącej do Koszalina.
Herb Koszalina w latach 1938–1959
Na podstawie przywileju od biskupów w XV wieku bito denary małomiejskie Koszalina. Monety te nie miały napisów, ale miały po jednej stronie głowę św. Jana Chrzciciela i literę „Z” z dwoma krzyżami, pierścieniami lub gwiazdami po obu stronach lub samą literę „Z”. Również na kamieniu granicznym w lesie, oddzielającym dawne dobra miejskie od tych klasztornych w Koszalinie, zastosowano znak zbliżony do litery Z. To tak zwany kamień runiczny. Prof. Marian Gumowski uważał, że litera „Z” nie była oficjalnym znakiem miasta. Finalnie jednak znak ten nigdy nie został umieszczony na pieczęci miasta. Ponadto mówi się, że kamień runiczny został zbudowany w celu ochrony dóbr miejskich, ponieważ wyrzeźbienie w kamieniu herbu miasta byłoby trudne. W sierpniu 1938 roku nazistowskie Niemcy przyjęły herb Koszalina, na którym znajdowało się czerwone pole ze złotym „Z” z dwoma okręgami po obu stronach. Symbol „Z” pojawia się w herbach niemieckich miast, historycy nazywali go wilczym aniołem. Po konflikcie dokonano niewielkiej zmiany w grafice, a ramię symbolicznej litery „Z” zostało wyprostowane w poziomie.
Aktualny herb Koszalina
Metropolia od początku swojego istnienia była ozdobiona różnymi symbolami. Początkowo miał wizerunek biskupa stojącego w bramie miejskiej, później głowę ściętego św. Jana Chrzciciela, a w 1959 r. wprowadzono herb przedstawiający rycerza w srebrnej zbroi na białym koniu.