Koszalin posiada status miasta na prawach powiatu. Mieszkańcy Koszalina mają pięć okręgów wyborczych, po 5 radnych w każdym. Organem wykonawczym władz jest prezydent miasta, obecnie Piotr Jedliński. Siedzibą władz miasta jest modernistyczny Ratusz na Rynku Starego Miasta.
Podział administracyjny Koszalina
Koszalin utworzył 17 miejskich jednostek pomocniczych zwanych osiedlami. W każdym z nich mieszkańcy wybierają Radę Nieruchomości, która liczy 15 członków. Rada wybiera organ wykonawczy i komisję osiedlową, w skład której wchodzą przewodniczący, wiceprzewodniczący i sekretarz. Przewodniczący komisji osiedlowej jest jednocześnie przewodniczącym rady osiedlowej. Do 31 stycznia 2023 r. odbędą się konsultacje społeczne w sprawie utworzenia jednostki pomocniczej, Osiedla „Kretomino” oraz w sprawie zmiany granic obecnego zespołu mieszkaniowego „Nowobramskie”. Jest to związane ze zmianą granic administracyjnych miasta Koszalina, która nastąpi 1 stycznia 2023 roku.
Instytucje państwowe w Koszalinie
Koszalin jest siedzibą władz powiatu koszalińskiego. Mieści się w nim:
- Oddziały Urzędu Marszałkowskiego,
- Delegatury Urzędów Wojewódzkich,
- Sądu Okręgowego,
- Regionalnego Centrum Informacji Europejskiej,
- Urzędu Celnego,
- Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Zarządu Dróg.
Miasto podlega właściwości Koszalińskiego Samorządowego Kolegium Odwoławczego
Samorząd lokalny Koszalina
Koszalin jest członkiem następujących organizacji i związków zawodowych:
- Związek Miast Polskich,
- Związek Miast Bałtyckich,
- Gmina i Związek Regionalny Pomorza Środkowego,
- Nowa Hanza,
- Pomorskie Stowarzyszenie Strefy Euro.
Dawna administracja Pomorza Zachodniego
Status Szczecina w Polsce był niepewny. Rzeczywistą władzę sprawowali żołnierze radzieccy, a w Niebuszewie powstał niemiecki samorząd i burmistrz. W tym czasie w Szczecinie było około 6000 Niemców i tylko 200 Polaków. W rezultacie podjęto więcej akcji osadniczych, a liczba tych ostatnich zaczęła rosnąć. Szybko jednak okazało się, że Polacy muszą wycofać się ze Szczecina. Mocarstwo początkowo mówiło o granicy Polsko-Niemieckiej na Odrze, więc przyszłość lewobrzeżnej części miasta była niejasna. Kiedy Polacy zajęli Szczecin, były protesty przeciwko polityce faktów dokonanych. W rezultacie 16 maja nasz rząd musiał wycofać się do Stargardu, a później do Koszalina. Zaremba wrócił do Szczecina 7 czerwca, ale osiem dni później otrzymał rozkaz ponownego wyjazdu. Wreszcie 5 lipca rząd polski powrócił na stałe do przyszłej stolicy Pomorza Zachodniego. Jednak w ciągu dwóch miesięcy poprzedzających tę datę w Szczecinie wiele się zmieniło. Wielu niemieckich mieszkańców (ponad 80 tys.) powróciło, licząc na to, że miasto pozostanie w ich rękach.
Niemieckie rządy w Polskim kraju
Pomorze Zachodnie należało do Polski, ale nie wszędzie rządził polski rząd. Na przykład policyjna enklawa była wyłączona ze swoich zasad, a mianowicie teren głównie dawnej fabryki benzyny syntetycznej Hydrewierke Pölitz AG. Był zarządzany przez Związek Radziecki. Stamtąd przy pomocy niemieckich jeńców i robotników wywożono wszystko, co miało jakąkolwiek wartość.